هر انچه هست و هر انچه بود.هر انچه دیروزمان را ساخت و به فردا فردایی بخشید
امروز خواهد مرد. من میترسم . من از خاطره شدن بیم دارم. از گم شدن در قلب
ثانیه ها.مرا به دست خاطره ها مسپار.که نمی خواهم امروزم واقعیت باشم و فردا خاطره
.بگذار در طلوع هر سلام خورشید چشمانت جاری باشم
که تو برای من بال پروازی
می نویسم "دی دار"
تو اگر بی من و دلتنگ منی یک به یک فاصله ها را بردار!!!