به سوی تو می آیم ...

من یک دوزخ دور افتاده ام که آتشها هم از هم نشینی با من میگریزند .
یک حسرت قدیمی یک نفرت تکراری یک تنهایی بی حاصل
من یک تاریکی مبهم که هیچ ستاره ای دوست ندارد با من دوست شود
یک تصویر رنگ و رو رفته در قابی فرسوده . یک کاسه خالی از شبنم.
من یک خیال خامم . یک وسواس بیهوده . یک آرزوی موهوم .
یک شوربختی محتوم که میترسم خود را در آینه تماشا کنم.¡
من یک سرگزشت دردناکم .یک سرنوشت شوم .یک باغچه زشت
که در برزخ معلق مانده ام .یک کابوس ترسناک .
یک رویای آشفته.
و اگر چه دوزخم و اگر چه جز باد چیزی در دست ندارم .امّا تو را دوست دارم
و بهشت گمشده ام را در چشمان تو میجویم و در حرفهایت که به رنگ
وحی و عطش از کنارم عبور میکنند اقامت میکنم
در غیبت تو هزاران عشق دست نخورده صدها افسانه ناگفته ویک یوسف
متولد نشده حضور دارند
اگر چه پیراهنم را از شاخه های دوزخ بافته اند امّا عطر بهشتی تو
در تک تک سلولهایم خانه دارند .اگر چه یک علف هرزم امّا اگر صبحگاهان
صدایم کنی از پشت درخت های نارون قد میکشم
و لاله وار به سوی تو می آیم .....