نمی دانم ...

کسی نمی داند آخرین سلام را چه وقت خواهد گفت و آخرین سلامش را چه کسی پاسخ خواهد داد؟

وقتی به این موضوع فکر می کنم دلم می خواهد وزنه ای به واپسین لحظات بیاویزم و سلامم را طولا نی تر از همیشه ادا کنم .

اگر بدانم این آخرین سلام است، گل مریمی خواهم چید و هنگام گفتن آخرین سلام آن را به تو هدیه خواهم داد!

تو که آخرین سلامم را پاسخ دادی، به من بگو سلامم گرم بود؟

مرا ببخش اگر سردی آخرین سلام دلت را آزرد. چه کنم که فرصت جبران نبود و من غافل

به گمان اینکه باز فرصت هست به سادگی از آن گذشتم.

چه کسی میداند که آخرین نگاهش بر چه کسی خواهد نشست و آخرین بار چه کسی او را نگاه خواهد کرد!

من وقتی به این موضوع می اندیشم گیج می شوم از انتخاب آخرین تصویر، آخرین عزیز، او

که در آشیانه چشمم برای همیشه لانه خواهد کرد.

اگر بدانم این آخرین نگاه است، چشم از تو بر نخواهم گرفت.

ای عزیز که آخرین نگاهم از آن توست، به من بگو نگاهم پر مهر بود؟

مرا ببخش اگر سرسری از تو گذشتم، به این خیال خوش بودم که بارها تو را خواهم دید!

ولی افسوس!همیشه همین طور بوده است.

چقدر ناگهان زود دیر می شود....